11 Listopada 1918 roku jest niewątpliwie jedną z najważniejszych dat w naszej historii. W wyniku trzeciego rozbioru w 1795 roku, I Rzeczpospolita została całkowicie wymazana z mapy świata, ale nie z serc Polaków. 123 lata – tyle czasu upłynęło, zanim znów pojawiła się na mapach Europy. Mimo niewoli, wszystkie warstwy społeczne trwały uparcie przy polskości, nie godząc się na podporządkowanie obcej władzy i kulturze. Nie należy się więc dziwić, że kiedy wybuchła I Wojna Światowa, w której naprzeciw siebie stanęli zaborcy naszych ziem, w sercach rodaków ponownie zatliła się iskra nadziei o wolnej Polsce. Determinacja i wola zwycięstwa połączona z wysiłkiem militarnym jak i dyplomatycznym w końcu przerodziły się w upragniony sukces.
11 listopada 1918 roku zakończyła się I Wojna Światowa, a równocześnie rządząca Królestwem Polskim Rada Regencyjna przekazała władzę nad podległymi wojskami Józefowi Piłsudskiemu – przywódcy, który w owym czasie był dla Polaków symbolem niezłomnej walki o wolność. Radość z odzyskanej niepodległości była wielka – marzenia rodaków urodzonych i wychowywanych pod zaborami, o niepodległej Polsce, w końcu się ziściły.
Obecnie zaangażowanie patriotyczne nie wymaga od nas ofiary krwi czy dokonywania dramatycznych wyborów pomiędzy życiem prywatnym, a służbą Ojczyźnie. Nie znaczy to jednak, że patriotyzm przestał być aktualny we współczesnym świecie.
Każdy z nas, poprzez codzienną pracę, działalność zawodową i wszelkiego rodzaju aktywność w życiu prywatnym, przyczynia się do budowania trwałych i serdecznych więzi międzyludzkich. Jednocząc się stajemy się jeszcze silniejsi, by służyć wszystkim potrzebującym pomocy, nie tylko medycznej, ale także wsparcia w codziennym życiu oraz oparcia duchowego.
Obchody w 10 WSzKzP SPZOZ w Bydgoszczy
10 listopada br. społeczność Szpitala, zebrała się na uroczystym apelu aby upamiętnić 104. Rocznicę Odzyskania Niepodległości. Pielęgnowanie pamięci o wydarzeniach sprzed ponad 100 lat jest niewątpliwie silnym bodźcem do jeszcze większego zaangażowania w wykonywanie codziennej misji Szpitala – od dbania o zdrowie po walkę o życie Rodaków.
Powyższemu wydarzeniu towarzyszyło również mianowanie na wyższe stopnie oficerskie:
